Ontstressen
Een belangrijke reden van het gestress van de laatste week,
mocht niet vermeld worden: we hadden voor die donderdag een reis geboekt naar
Nederland. We hebben steeds gezegd dat we dit jaar niet zouden gaan. Maar onze
pleegzoon Yung-Han vierde zijn 40ste verjaardag en had iedereen laten weten dat
hij het toch wel erg vervelend vond dat wij niet op zijn feestje konden komen.
Dus: verrassing! En we hebben het aardig geheim kunnen houden, al klonken hier
en daar wat slagen op de tam-tam.
General Essembly.
Door al het gestress raakte ik ook een beetje in de war met
de data. Toen er dus een ‘Algemene Vergadering’ afgesproken moest worden, ging
ik er mee akkoord die op donderdag de 10de te houden. In de veronderstelling
dat we vrijdag naar Nederland zouden vliegen. Dus nog een dag om alles te
regelen. Maar dat bleek een foutje, want we vlogen diezelfde donderdag!
De vergadering zou om 10 uur beginnen en we hadden 10 lokale
leiders uitgenodigd, die de ‘Algemene Vergadering’ zouden vormen. Het zijn de
locale leiders, vertegenwoordigers van het District, van de Gezondheids
Inspectie, de Voogdijraad, etc. De eerste 4 waren er om 11.00 uur en dus toch
maar begonnen. Later druppelden er nog enkelen binnen. O.a. de RDC. Hij kon
maar 10 minuten, want hij had een ontmoeting met de President van Mozambique,
die op bezoek in Jinja was. En daar kon hij ‘als de vertegenwoordiger van
president Museveni in Jinja’ niet wegblijven’. Maar dus ook niet bij ons en hij
was vol lof over de werkzaamheden van KisoBOKa. Dat klonk ook uit de mond van
de andere vertegenwoordigers en ze gaven goede feedback op het werkplan en daar
zijn we erg blij mee. Hun positieve bevindingen, zijn een belangrijke
voorwaarde voor de vernieuwing van het certificaat als NGO.
We hadden ons voorgenomen, na de vergadering met de
delegatie naar de bouwplaats te gaan, maar door de heftige regenval, de nacht
er voor, was dat onmogelijk. Toen de RDC dat vernam, bood hij spontaan de
‘grader’ van het District aan om de weg te effenen, mits ook de anderen een
bijdrage zouden leveren aan de nodige diesel. Werd ter plekke geregeld, maar we
weten niet of de weg inmiddels opgeknapt is.
Doordat dat uitstapje niet doorging, wonnen we tijd en dat
was ook wel nodig ook. Het was de accountant niet gelukt de jaarstukken op tijd
voor de vergadering in Jinja te krijgen. Maar de Vergadering had wel mijn financieel
overzicht goedgekeurd en er mee ingestemd dat ze het accountantsrapport later
zouden krijgen. Dus direct na de vergadering een bespreking met de accountant
bij ons thuis. Stukken besproken en getekend.
Daarna overleg met Fosca, wat er met de besluiten en
aanbevelingen van de Algemene Vergadering gedaan moest worden en waar de
prioriteiten zouden moeten liggen in de periode dat hij er toch voor moet
zorgen dat alles blijft draaien. Onder ander het toezicht op de bouw. Ondanks
alle onduidelijkheid over de competentie van de aannemer, toch diezelfde dag
besloten hem weer geld te geven om de eerste fase van de bouw gedeeltelijk af
te ronden. Anders zou de bouw tot eind november stil liggen.
Naar Nederland.
Gesprek met Fosca en Mirabu, want Fosca past ook de komende
weken (samen met Bakali en Mirabu) op ons huis en zorgt voor Castor en Polla.
Nog snel de laatste dingen inpakken en om 17.00 stond Dirk op de stoep om ons
naar Entebbe te brengen. Die rit – nauwelijks 120 km – kostte ons 4 uur! De
drukte in Kampala is niet te vermijden, maar we waren om 21.00 uur in Entebbe.
Nog tijd om een hapje te eten en om 22.00 waren we op het vliegveld. De hele
rit een beetje zombie-achtig gevoel. Dat viel weg toen we eenmaal in het
vliegtuig zaten. Die nacht 2 filmpjes gekeken, wat gedoezeld en blij toen om
06.00 het ontbijt geserveerd werd. We landden om 07.15 in Brussel.
 |
| WAAR ZIJN DE BAASJES NU? |
Jan (mijn broer) en Lot zouden ons ophalen. In de stromende
regen naar Venlo, voor een rustige tussenstop en later door naar Boxmeer, waar
we onze huurauto opgehaald hebben. Om 15.00 waren we op Landal de Vers, waar we
voorlopig verblijven. Een hartelijke ontvangst met extra voorzieningen en we
verblijven in een gezellig huisje met open haard en sauna.
‘s Avonds genoten van het Nederlands elftal dat Hongarije
een pak slag gaf en we voelden ons weer langzaam aan Nederlanders worden.
Yong-Han gebeld (hij was die dag jarig) en hij had – goddank – niet in de gaten
dat we op 12 km afstand zaten.
De volgende morgen moesten we ons dus schuil houden in de
bossen van Overloon en St. Anthonis. Dat laatste omdat we deze weken willen
onderzoeken of de koop van een vakantiehuisje mogelijk is. We betalen nu per
maand een behoorlijk bedrag voor de opslag van onze spullen en ook het huren
van een huisje, hakt er behoorlijk in. Dus op onderzoek uit. De eerder door
mijn broer geselecteerde huisjes, waren allemaal verkocht (crisis in
Nederland?). Opnieuw afwegingen maken.
Die avond naar het feest van Yong-Han. Als ‘mysterie guest’,
maar hij had het vrij snel door. Toch volledig verrast en dat was ook de
bedoeling. Een leuk feest, waar hij vooral zijn vrienden had uitgenodigd en
alles was uitstekend verzorgd. We hebben ons uitstekend geamuseerd en we voeden
ons al weer ‘een beetje thuis’.
Een druk weekje.
Die zondag was een druilerige dag, maar met lezen van de
krant en ordenen van papieren was het een echte dag, zoals we die verwacht
hadden. Die maandag naar de tandarts en Boxmeer verkend, waar opviel date r
veel winkelpanden leeg staan. Die middag
weer naar de huisjes in St. Anthonis om te maten op te nemen om een idee te
krijgen wat we eraan spullen kwijt kunnen. En praten over het beheer van de
verhuur. Dat bleken zij niet (meer) voor ons te kunnen doen en dat is toch een
belangrijk punt.
De volgende ochtend websites afgezocht naar alternatieven op
andere parken en een lijstje gemaakt van te bezoeken campings in de buurt.
Opnieuw naar de tandarts (we moeten allebei een nieuw gebit hebben) en ‘s
middags naar Fred en Tineke (van Studio Sjef Kok) om de mogelijkheden te
bespreken van een KisoBOka Benefiet Diner). Bij hun lekker een hapje gegeten en
‘s avonds bestuursvergadering. Met het bestuur in Nederland de ontwikkelingen en
toekomst besproken .
Woensdag een aantal besluiten van de bestuursvergadering
afgewerkt en uitvoerig emailcontact met Uganda, waar ook weer van alles
gebeurde. Umeme (de stroomleverancier) had ontdekt dat voor de lascursus de
stroom ‘buiten de meter om’ was afgetapt. Boete: 1.200.000 UGS. Ze proberen het
op de ‘Ugandese manier” op te lossen. De uitnodiging voor de KisoBOKa-avond
verstuurd. In de haast veel foutjes – sorry – maar die hadden de 5 meelezers
toch wel opmerken?
Donderdag naar Hilversum: gesprek met ‘Wilde Ganzen’ de
hoofdsponsor van ons bouwproject. Een constructief gesprek en ze hebben voldoende ervaring hoe projecten anders lopen
dan gepland. We hebben een verlenging van de actieperiode gekregen om in ieder
geval de eerste fase af te sluiten. Ze adviseerden een mogelijke tweede fase
met een andere aannemer te starten.
Van Hilversum naar Haarlem voor een Benefiet Diner voor het
Kibahome in Uganda. Lies, die we in 2007 in Jinja hebben leren kennen –
ondersteund (vanuit Nederland) een babyhome in de buurt van Mbale. Ze komt met
enige regelmaat naar Jinja en zoekt ons altijd even op. Nu we de kans hadden
haar met haar ‘achterban’ te ontmoeten, grepen we die kans aan. Een erg
gezellige en smaakvolle avond. Lies slaagt er in – al 5 jaar! – ieder jaar 3
benefietavonden te organiseren. Op iedere avond komen 60(!) gasten en dit jaar
stonden er nog een hele serie mensen op de wachtlijst. Het eten wordt gekookt
door leerlingen en docenten van een ROC en die stellen ook alle faciliteiten
beschikbaar. Geweldig om de betrokkenheid van iedereen te zien.
We zijn in Haarlem bij vrienden blijven slapen en hebben de
volgende morgen pater Kees Groenewoud bezocht. Kees is de initiatiefnemer van
het project waar we mee bezig zijn. Paul heeft in feite het werk van Kees (met
straatkinderen) over genomen. Het was in feite de bedoeling met hem samen te
werken. Maar nog voor wij arriveerden moest Kees om gezondheidsredenen naar
Nederland. Heeft erg veel operaties ondergaan, maar nu zat hij er weer redelijk
bij. Samen met zijn neef Ruud, heeft hij ons in 2012 bezocht en toen het eerste
boompje voor het centrum geplaatst. Met Kees en Ruud de ontwikkelingen en
plannen doorgesproken en na een heerlijke lunch vanuit Opmeer (bij Hoorn) weer
terug naar Boxmeer. Daar zouden we opnames voor de Blos (lokale tv) maken, maar
die bleken afgezegd. We hebben toen maar naar de uitreiking van de
‘Televizierring’ gekeken en ons er over verbaasd hoe weinig ‘bekende
Nederlanders’ en programma’s we nog kenen. Maar het was erg amusant.
Zesendertig.
Zaterdag 19 oktober: de dag dat we 36 jaar ons leven delen;
de 11de verjaardag van onze ‘trouwdag’. Gevierd met heerlijke mosselen bij de
open haard. Zoals we deze eerste week ons zelf getrakteerd hebben op veel
Nederlandse lekkernijen (haring, kroketten) en ons laten trakteren door een
lekker herfstweertje.
Weer wat campings in de buurt bezocht en op zondag moest
Paul onder de scan in het Radboud. Donderdag krijgen we de uitslag. Van
Nijmegen doorgereden naar Beuningen en heerlijk gegeten bij André en Rosan.
André was enkele maanden geleden 4 weken in Jinja en we hebben aardig
bijgekletst. Ook met andere ex-bezoekers, hebben we inmiddels al wat afspraken
gemaakt en zo komen we de dagen wel door. Maandag bijgekletst bij Henk en
Bernadette – onze oude buren – en gebonkt, ons favoriete kaartspel.
Tussendoor wat administratie en emails. In de zon lezen en
puzzelen en ontstressen. We blijven voorlopig zeker 4 weken, wellicht langer
als we moeten ‘verhuizen’.
We genieten van het comfort en de dingen die het ‘gewoon
doen’ en daar verbazen we ons dan weer over. Maar ook over de vele onzinnige
dingen die mensen hier blijkbaar bezig houden; of zwarte Piet mag blijven. Wie
verzint het?
Met onze ‘zwarte pietjes’ in Makenke schijnt het goed te
gaan, al blijkt Richard toch weer uit zijn dorp gevlucht te zijn. Zijn moeder
is er bijna nooit en vaak treft hij na school geen eten thuis. Is weer de
straten van Jinja gesignaleerd. Fosca heeft hem weer opgespoord en hij zou nu
graag naar een school in Jinja willen. Wellicht dat de opbrengst van het
Benefietdiner dat mogelijk maakt. We hopen velen van jullie daar te zien.
Paul 06 – 13509542
Willem 06 - 81704620
Geen opmerkingen:
Een reactie posten