GOED NIEUWS - SLECHT NIEUWS

Zondag 4 september 2011

GOED NIEUWS – SLECHT NIEUWS

In de week voor ons vertrek naar Nederland als een Sinterklaas bijna 10 miljoen uitgedeeld, zodat alles blijft draaien als we er niet zijn. Nog enkele besprekingen en gesprekken en spullen inkopen en sorteren.

Een prettig gesprek met de Bisschop, die ons aanmoedigt ons werk voort te zetten en een nieuwe aanvraag bij ‘Mensen met een Missie’ ondersteunt. Castor en vooral Polla hebben in de gaten dat we weg gaan, als ze al die koffers zien en ons zo druk zien doen. Polla verstopt zich op allerlei plekjes en we zouden ze het liefst ook gewoon inpakken.

Ondertussen wordt de auto opgelapt en de schade herstelt. We nemen contact op met de politie in Kasese om te horen hoe de zaak er voor staat. Tot onze grote verbazing en in weerwil van alle voorspellingen van bekenden en vrienden hier: de zaak is GESEPONEERD. Ik kan mijn rijbewijs komen ophalen!

Dat is nog niet zo eenvoudig, want Kasese ligt op 400 km van Jinja en dan ben je toch zeker twee dagen kwijt. Dan is het eenvoudiger een nieuw rijbewijs in Nederland aan te vragen. Maar dan blijkt de Hoofdcommissaris (een pracht mens met een pracht naam: ‘Consolata’) bereid ons het rijbewijs in Kampala te overhandigen. We regelen dat we dat dan doen als we richting vliegveld moeten. Maar Consolata biedt aan het rijbewijs in Jinja af te leveren en zo zit ze zaterdagmorgen bij ons op de veranda! Corrupte politie in Uganda? Ook het tegendeel is waar en ze is dolblij met de kleine, Delfstblauwe klompjes en de vergoeding van haar reiskosten.

Zaterdagavond voorspoedig met een taxi naar het vliegveld en dan via Istanbul naar Brussel, waar Jan Stax ons ophaalt. We logeren de eerste nacht bij Fred en Mies en kletsen weer een beetje bij. Op tijd naar bed en de volgende morgen Boxmeer weer verkennen, waar weinig is veranderd en maandag-middag nemen we weer onze intrek in een huisje op ‘de Vers’ in Overloon. Nog diezelfde middag al een hoop afspraken gemaakt en ons programma afgestemd op het weer en de omstandigheden.

Dinsdag krijgen we te horen dat ‘Mensen met een Missie’ het verzoek voor een nieuw contract heeft AFGEWEZEN. Paul voldoet niet aan de voorwaarde dat je minimaal 10 jaar in het Zuiden werkzaam moet zijn. Er komt ook daar minder geld binnen en het werk met straatkinderen heeft bij hen geen prioriteit. We moeten nu dus onderzoeken hoe we ‘op eigen kracht’ onze misse in Uganda kunnen voortzetten. Om die reden zeggen we een reisje naar mijn broer in Frankrijk af; er moet nog een hoop geregeld worden, maar eerst maar eens afwachten wat het onderzoek in Nijmegen oplevert.

Woensdag gaat Paul onder de scan en de dag daarna, krijgen we al de uitslag: POSITIEF. Het gebied vertoont meer rust dan vorig jaar, er is meer vocht verdwenen en van groei van nieuwe kankercellen (nog) niets te zien. Een hele opluchting en een extra motivatie de plannen voor de toekomst nader te onderzoeken.

We kunnen een week bij boeken op ‘de Vers’ en dat geeft wat meer rust. We genieten van het mooie weer en trekken er zaterdag lekker met de fiets op uit o.a. om enkele vrienden in Boxmeer te bezoeken.

Inmiddels hebben we alles gegeten wat in Uganda niet bereikbaar is: aardbeien met slagroom, haringen, garnalen, filet Americain, gerookte makreel, verse spinazie.....

We hebben weer gewandeld, gefietst, gesaunaad, groteflauwekultv gekeken en genoten van de overwinning van Oranje. Je gaat je echt weer een beetje ‘thuis’ voelen, maar we gaan er van uit dat een tijdelijk gevoel zal zijn. De komende week moeten we nog e.e.a. regelen voor de expositie in Zaandijk, bezoeken/ontvangen we wat familie en vrienden en we genieten verder van de rust. Lezen veel – ‘De vierde seconde’ van James Patterson net uit en nu begonnen met ‘Het huis waar jij van hield’ van de schrijfster van ‘Haar naam was Sarah’. Deze week de film gezien, maar die viel erg tegen.

De komende weken dus wat rusten, veel regelen en wennen aan het herfstklimaat. De nodige bezoekjes aan de pedicure, de dokter, de tandarts en gesprekken met toekomstige vrijwilligers en het KisoBOKa-bestuur (o.a. over de KisoBOKA-avond 1 oktober – hou hem vrij -  en dan nog een weekje vakantie op Cyprus in het vooruitzicht.