Boerenkool, vers sap en kroketten.
Na de voorspoedige
signalen van vorige week op maandag uitvoerig de voortgang besproken met Mr.
Thomas. Als we een NGO moeten worden is het het eenvoudigst een ‘locale’ NGO te
worden. Die moet volledig gerund worden door Ugandesen. Mr. Thomas zou dan
voorzitter kunnen worden en mijn rol wat meer bescheiden, als penningmeester.
Dat betekent voor hem ook meer verantwoordelijkheid en hij zal dan ook meer
moeten gaan regelen, zonder dat we de zaak uit het oog verliezen. Of het lukt?
In ieder geval op die
basis deze week nieuwe statuten geschreven en de nodige papieren opgesteld die
dat proces in gang moeten zetten. Er vele uren mee bezig geweest maar we gaan
deze week de eerste stap wagen en dan zien we wel of het toch weer anders moet.
Behalve dat deze week
gesproken met de ‘surveyer’, de man die de land registratie voor ons regelt.
Hij schijnt in Jinja klaar te zijn, hoewel ze ook daar weer steekpenningen
vroegen (niet gegeven!) en de volgende stap is Entebbe. Ik heb wel 2 uur op de
goede man zitten wachten, maar uiteindelijk kwam hij een dag later wél opdagen.
Met het nodige geld is hij vertrokken en de verwachting is dat binnen 1-2 weken
de eerste goedkeuring van Entebbe (het kadaster) komt en dan zouden we kunnen gaan
bouwen...
Thomas gaat de komende
week achter de bouwvergunning aan en wij hebben morgen een gesprek met een
plaatselijke ingenieur om te kijken of we in eigen beheer met zo veel mogelijk
lokale mensen zouden kunnen bouwen. En we wachten nog steeds op de instemming
van ‘Wilde Ganzen’, maar ‘zij die geloven haasten niet’.
Begin deze week is Paul
begonnen met de start in Makenke. De bedden opgehaald in Mpumedde en allerlei
spullen gekocht (stoofjes, jerrycan, borden, bestek, dekens, etc) zodat het
huis gebruikt kan gaan worden waar het voor bedoeld is. De
Gezondheids-inspecteur heeft een erg positief verslag geschreven en de komende
week hopen we de selectie-procedure voor nieuwe jongens te kunnen starten. Ze
waren de reeds ingeleverde rapporten kwijt, dus het kan wel even duren. Geen
nood, want onze ‘oude’ gasten (die nu vakantie hebben en niet naar hun dorpen
willen) hebben het er uitstekend naar hun zin (zie www.kisoboka.nl ). De komende week gaat ze de tuin op orde brengen
en helpen stenen maken in Makenke.
Zoals eerder al vermeld,
heeft Najibu geholpen met kaarsen maken en deze week hebben we 140 pakketjes
(keurig 4 kaarsen in bananen-bladeren) kunnen afleveren aan de Jongerengroep
uit Capelle. Die hebben daarvoor actie gevoerd in hun parochies en dat gaat
weer een leuk bedrag opleveren voor ons KisoBOKa Centrum.
Jeroen is weer veilig in
Boxmeer aangekomen – ook hij was z’n koffer kwijt bij Turkish Airlines en dus
voorlopig weer even met z’n tweetjes. Maar we kregen een aanmelding voor een
nieuwe vrijwilligster eind oktober en opnieuw een aanmelding voor begin volgend
jaar. Erg blij mee want er lijkt nu toch echt beweging in de zaken te komen.
Om ons eigen een beetje
veilig te stellen, deze week ook de nodige tijd besteed aan een korte vakantie.
Dat moet eind volgende maand gebeuren en dan gaan we lekker een weekje
‘beachen’ in Mombassa (Kenya). Een goed resort aan het strand en weer even tijd
voor ons zelf en elkaar. We zijn rond die tijd 10 jaar ‘getrouwd – 35 jaar bij
elkaar en an mag je daar toch wel even de tijd voor nemen!
Ook deze week weer eens
wat extra tijd besteed aan de keuken: jam gemaakt van ananas en een (onbekende)
vrucht uit eigen tuin, een soort boerenkool gemaakt van een koolsoort uit eigen
tuin en Paul heeft enkele keren sap gemaakt van sinaasappels en passievruchten,
ook uit eigen tuin. En vandaag, niet alleen vers brood gebakken, maar ook echte
Hollandse kroketten. De FEBO was er niks bij!
En vandaag enkele uren op
het krukje sprietje voor sprietje het onkruid uit het gras gehaald. De jongens
willen het liefst de hele tuin opnieuw omspitten en dan – sprietje voor
sprietje – nieuw gras zetten. Volgens mij/ons is ‘mijn methode veel effectiever,
dus we zetten discussie morgen voort. Of het goed is voor mijn rug? Merken we
de komende dagen wel. Hij is in ieder geval lekker verbrand en dat lijkt me
beter dan infrarood.
Overigens deze week
enkele dagen een behoorlijke terugval gehad. Een pijn alsof er nooit een
operatie heeft plaatsgevonden. ’s Nachts weer wakker en maar weer aan de
paracetamol. Zal wel weer overgaan..?
Overigens deze week van
Sjoerd, die met Anneke Flavours runt, maar ook in Nederland een
apothekersassociatie, voor het komende jaar de benodigde medicijnen gekregen.
Voor 1/6 van de kosten die die pillen hier kosten en van een hoop gezeur af.
Telkens als ik een voorraad nodig had, was er wel iets niet.
Gisteren kregen we
bericht dat een broer van Robert gestorven was. Nog vrij jong (achter in de 30)
aan een soort van malaria. We kregen – te laat – het verzoek of ze onze auto
konden lenen maar we zagen ons zelf ook niet met zo’n kist en een hoop volk
naar een dorp in de buurt van Bombo (bij Kampala) rijden. We hebben ze maar wat
geld geven en ze zijn met een truck en een hoop volk die kant uitgegaan en
volgens de traditie zijn er nu nog enkele weken van rouw. Erg verveend voor
Robert. Hij heeft een tijd niet erg lekker in z’n vel gezeten, maar het ging
juist wat beter. Hopen dat de terugslag niet te groot is.
En tussendoor eindelijk
weer eens tijd gehad om de website van nieuws te voorzien. Dus alle
aanvullingen(?) vind je daar en ik heb me voorgenomen ook die weer eens te gaan
up-daten. Maar eerst volgende week het schoolfonds bijwerken. Nog even en de 3de
term komt er aan.
Voor foto's: zie de website
Geen opmerkingen:
Een reactie posten