Full House

FULL HOUSE

Het weekend vijf vrijwilligers/bezoekers over de vloer, dus kwam van een blog schrijven niet veel terecht. Toen 2 dagen geen stroom en derhalve een midweekse blog.

Maandag kregen we onverwacht bezoek van Waiswa, een van de ex-straat jongens die op vakantie in zijn dorp was. Hij heeft hier de kerstdagen doorgebracht en is daarna naar ‘huis’ teruggekeerd. Daar werd hij onmiddellijk door zijn familie er op aangesproken dat hij ‘zeker geld had gekregen van die blanken’ en dat eisten ze nu op. Hij ontkende, waarop ze hem vier dagen niet te eten hebben gegeven. Midden in de nacht is hij weggelopen (ruim 5 uur lopen) en hij leefde nu weer op de straat! Uit schaamte was hij niet eerder gekomen. Hij zag er moe en mager uit en heeft de rest van de dag geslapen.

Toevallig was die dag Mukadas hier, ook een van onze pupillen en onze monteur. Hij hoorde het verhaal van Waiswa en zei dat hij hetzelfde had meegemaakt. Hij bood spontaan aan Waiswa te helpen, hoewel hij al – deze vakantie – voor zijn broertje en zusje moet zorgen. Hij is sinds kort, om wat geld te verdienen, een straattent begonnen waar hij chapati’s (een soort pannenkoek) laat bakken. De tent loopt goed en hij overwoog nu een tweede tent te openen. Met 50.000 UGS (€ 15.00) kon hij nieuw materiaal kopen en dan kon Waiswa wat geld verdienen en hij kon bij hem slapen. Natuurlijk hebben we dit gebaar van solidariteit beloond en Waiswa was – en is – dolgelukkig. Wil niet meer naar zijn dorp terug en gaat eind volgende week weer naar (boarding) school.

Dinsdag zijn de palen gezet voor de afrastering voor de bouw gezet (zie bericht op de website) en omdat Mirabu ziek was, de hele dag met huishoudelijke dingen bezig geweest. En met het contract voor de aannemer. We gaan toch maar langzaam van start, hoewel we pas ¼ van het benodigde geld binnen hebben. Dus ook begonnen met een nieuwe aanvraag. Dromers en idealisten nemen niet alleen ’s nachts risico’s en wat is een leven zonder? Saai toch?

Woensdag naar de stad om geld van de bank te halen om de platen te kopen die in de afrastering verwerkt worden. De auto startte weer eens niet, dus ging er weer een halve dag voorbij met wachten. Mukadas kwam met een batterij met te weinig spanning. Wachten tot Paul thuis was en op weg. Voor de jongens in Makenke een radio en CD-speler gekocht, want die zetten zich geweldig in op de bouw en hebben wel een extraatje verdiend! Ze waren er ontzettend blij mee. Ook met de kip, die Paul voor hen gekocht had om zijn verjaardag te vieren.

Ondertussen heeft Inge de nodige voorbereidingen getroffen om haar project in Soweto te beginnen. We willen daar een 10-tal vrouwen helpen een ‘kleine buseniss’ op te zetten, zodat ze zich uit de armoede omhoog kunnen werken. Dat betekent bezoekjes aan de wijk, met de vrouwen praten en tot een selectie komen. We willen een training opzetten en dan samen met hen een ‘busenis plan’ opzetten. Ook daarvoor ontbreken nog de fondsen (“het duurt allemaal wat langer”) maar met nog meer dromers erbij wordt de kans dat het er van komt alleen maar groter. Inge gaat bij Alba wonen, maar het appartementje is nog niet klaar, dus verblijft ze nog steeds in het KisBOKahuis.

En daar kwamen vrijdag Lisa en Josi bij. In de vroege ochtend. Ik had een taxi naar het vliegveld gestuurd (rijden ’s nachts is echt een te groot risico) en ze waren er al om 07.00 uur. Doodmoe want ze hadden de tussenstop in Istanbul gebruikt om even de stad in te gaan. Die lagen dus al snel voor pampus in bed. Zodat wij naar de laatste CBO vergadering konden gaan. Dat ‘laatste’ ging, helaas niet door, want daarvoor moet het voltallige bestuur aanwezig zijn en Josephine dacht dat de vergadering volgende week was. Toch een goede vergadering gehad en vooral de gang van zaken rond de bouw besproken: dat er snel water moet komen, dat er snel een bewaker moet zijn, dat de bouw van het toilet kan starten, of we het risico aandurven alvast met de bouw van het vrijwilligershuisje te starten, hoe het moet met de elektriciteit, dat de bouwvergunning er nog niet is, dat de eigendomspapieren van het land er nog niet zijn en dat het geweldig gaat in het KisoBOKa Home.

Terug thuis zijn ook Debbie en Manon er. Zij hebben drie maanden vrijwilligerswerk gedaan in een babies home in de buurt van Mbale. Uitgezonden door Dare2go (vroeger ‘Jongeren en Missie’) en hebben gevraagd een paar dagen hier te mogen logeren voor ze op safari gaan en daarna terug naar Nederland.

Met de hele club (5) ’s middags de toer door de stad, een grote pot nasi en ’s avonds veel verhalen. De volgende morgen neemt Paul ze mee op ‘Citytour” en een bezoek aan ons project in Makenke. Ik sta de hele morgen in de keuken om salades te maken en voorbereidingen te treffen voor een lekkere barbecue.

Die zondag is Inge jarig. Ze wordt 50 en dus wordt er midden in de nacht nog een ‘Sara” geïmproviseerd. Ze trakteert op een geweldige taart van bakker ‘Brood’ en daar genieten we van, nadat ik die morgen met de meiden de plaatselijke kerkdienst heb bijgewoond. Na de taart kunnen we de lunch overslaan. Fred is op bezoek en met de wagen volgeladen (Fred en Anita gaan ook mee) die middag naar de Itanda Falls. Een prachtige stroomversnelling in de Nijl, die na het wegvallen van de Bugugali Falls, de moeite waard is te bezoeken. Ook een prachtige tocht over zanderige en hobbelige wegen en bij terugkomst is mijn haar meer rood dan grijs. Snel douchen en toen zijn we met de hele club gaan Chinezen!

Maandag met de hele club naar Soweto, waar de vrouwen erg blij waren met de aankoop van wel honderd armbandjes. Daarna nog naar de stad om souvenirs te kopen en thuis had Mirabu ondertussen 15 linke gehaktballen gedraaid. Met boontjes, piepers en een vette jus een heerlijke Hollandse maaltijd. En toen viel de stroom uit.

Dinsdagochtend zijn Debbie en Manon vertrokken op safari. Inge, Lisa en Josi wandelen naar de stad en Paul regelt de wateraansluiting in Makenke. Geen stroom dus opruimen, agenda en administratie bijwerken. Zomaar tijd om ook overdag een uurtje te lezen. Begonnen aan ‘Solitaire’ van Ton van der Lee. Een heel herkenbaar verhaal over een man die het jachtige Nederland verlaat en gaat wonen in de Namibische woestijn. Geen litteratuur, maar een (goed) observerend reisverslag.

Tussendoor komt Jacob om afscheid te nemen. Ook zijn vakantie zit er op en hij heeft geld nodig voor schoolfees. Hij krijgt een lening en dan hopen we maar dat de verkoop van zijn varkens het geld weer terug brengt. Een risico, maar wat is het leven zonder.....?

En zonder stroom? De blog klaar (woensdagavond 23.00 uur), de foto’s geselecteerd en plaatsen.... WOEPS stroom weg. Tot donderdagmorgen 11.00 uur, snel doen dus.

Allang niets meer verteld over onze veestapel: er is weer een geitje gestorven (Anja), weer een konijn overleden (niet in de pan), maar er zijn 2 kippetjes en 2 konijntjes bijgekomen...en de biggetjes groeien als kool.