HALVE KRACHT
Zondag zouden we weer met z’n tweetjes zijn. Anita vertrok
om 13.00 met de taxi naar Entebbe en ‘full house’ was over. Maar die dag kwamen
er verschillende bezoekers, de een om zijn schoolspullen te brengen, de ander
voor een lening, een ander om zijn verhaal te vertellen. Van een rustige zondag
kwam dus niet veel terecht.
Zondagavond viel ik bij het dagelijks biertje bijna in
slaap. Doodmoe en langzaam kwam de koorts op. Nog voor het avondeten, lag ik in
bed. Toch niet weer malaria? Die avond zakte de koorts en vanmorgen uitgeslapen
en ik voelde me redelijk fit. Toch maar even naar de stad: boodschappen en de
bank. Toen ik achter het stuur bijna weer in slaap viel, toch maar besloten
langs de kliniek te gaan. De gebruikelijke test en d dokter keer erg
bedenkelijk. Besloot een CBC te maken en de uitslag was ‘serious’. Hij wilde me
onmiddellijk opnemen en aan de drip leggen. Mooi niet. Heb ik één keer gedaan,
maar je wordt er echt aan je lot overgelaten. Hier is het normaal in het ziekenhuis
dat de familie voor je zorgt en die zitten dan ook dag en nacht op de kamer,
slapen op de vloer of in hetzelfde bed en het is een heel sociaal gebeuren. Aan
mij niet besteed. Hoewel ze tot drie keer aandrong, bleef ik weigeren en
tenslotte besloot ze dan maar over te gaan tot 3 dagen een injectie en een
stapel pillen. Dus maar weer een aar dagen op ‘halve kracht’.
Terwijl we eigenlijk op volle kracht vooruit willen. Ik had
me voorgenomen, nadat de bezoeksters op hun plek waren een paar flinke dingen
af te handelen: commentaar op de jaarrekening, er liggen drie ‘quickscans’ van
fondsen, aanvraag bij de Ambassade, definitief contract met de aannemer, de
besluiten van de NGO, de vragen van komende vrijwilligers. Gaat dus allemaal
niet lukken. Misschien de helft? En de andere helft lig ik in bed te weten. Dat
is Afrika.
Maar de vrijwilligers zijn op hun plek: Anita naar huis
(Kroatië), Inge bij Alba en actief in Soweto en Lola en Josi in ons huisje in
Mpummudde en actief met de jongens. Het duurt nog 12 dagen eer de volgende
komen.
Ondertussen is op de bouw alles klaar voor het ‘echte werk’
(zie website) en deze week hopen we de eerste stenen te persen en te laten
drogen, zodat we met bouwen kunnen beginnen. Dan moet de ‘sceptic tank’ voor het
toilet ook klaar zijn en dan kan het snel gaan. Via WILDE GANZEN hebben we nu
ongeveer 1/3 binnen en vanaf vandaag staat het project online bij de
1-procent-club. Een reuze interessant initiatief waar ik jullie graag de
komende week nog eens mee lastig val. Dat moet binnen 6 maanden € 3000
opleveren. Kijk maar alvast eens op
De belangrijkste stap de afgelopen week? De ontbinding van
de CBO en de eerste bestuursvergadering van BULIKMU KISOBOKA NGO. De benoeming
van het bestuur. Ik ben als voorzitter afgetreden en Mr. Thomas (directeur van
St. Matia Mulumba) is de nieuwe voorzitter. Vervolgens een groot aantal
besluiten:
·
De benoeming van Paul tot coördinator social
work (met een salarisverhoging van € 30.00)
·
De benoeming van Willem tot onbezoldigd traesurer
en interim manager
·
De benoeming van Robert-Richart tot leraar van
de Computer School
·
Van Grace tot matron van ‘KisoBOKa Home’
·
Aanvraag werkvergunning
·
Contract met de aannemer
Met hem hadden we na de vergadering nog een overleg en
vervolgens nog een sollicitatiegesprek voor een ‘askari’, een nachtwaker. Dat
wordt er een met pijl en boog. Nadat hij ons verzekerd had dat de beste uit
Arua komen, heeft Paul er ook een voor zich zelf bestelt. Dat wordt uitkijken
de komende dagen. Veel binnen blijven (en in bed...?).
Eigenlijk doe je dat toch wel, want in de zon is het bloedje
heet. De temperatuur loopt op tot 40 – 50 graden en de bewegingen zijn zeer
beperkt. Halve kracht...en nu is mijn energie op en zijn jullie weer op de
hoogte
Geen opmerkingen:
Een reactie posten