Blog 98
De herdertjes lagen bij nachten, de boeven niet
Je hoort het op de radio, leest het in de krant en je krijgt
het dagelijks van vrienden te horen: “Kijk uit Kerst komt er aan!” Wees
waakzaam. Iedereen neemt extra
maatregelen, er lopen wachtpatrouilles en opletten. Tegen sommigen boeven is
niets opgewassen, dat zijn de taxidrivers, die ongegeneerd hun prijzen met 50%
verhogen. Ze weten dat bijna ieder een op reis wil naar hun dorpen, dus kunnen
ze ongeneerd meer vragen. Dat doen ook de winkeliers en de vrouwen op de markt.
Pakken wat je pakken kunt. Je wordt iedere dag door wildvreemden, door de
parkeerjongens, door de hulpjes in de winkel aangesproken met ‘What did you
bring for me for Christmast?” Ik zing meestal maar een liedje – het (verboden)
‘Stille nacht’ is mijn favoriet en vaak is het dan goed.
Het is jammer dat onze medebewoners (Bakali en Fred) deze
dagen ook naar hun dorpen gaan en we extra bewaking missen. We hebben de
‘askari’(wachter) en waakhond van Paul, een prominente plaats bij de ingang
gegeven. In de hoop dat hun magische uitstraling het gespuis uit de buurt houd.
En dan hebben we natuurlijk Castor en Polla nog.
De bouw.
We hebben een goede vergadering gehad met het bestuur en
daar onze zorgen gedeeld en gekeken hoe we de verantwoordelijkheden kunnen
delen. Ook uitvoerig de bouw met de aannemer en zijn accountant besproken en
wat de komende weken prioriteit heeft. Het ziet er naar uit dat we het toch
niet redden voor de kerst, dan maar in het Nieuwe Jaar. Wel worden deze week de
kasten in het vrijwilligers huisje geplaatst en hebben we de matrassen, die op
maat gemaakt moeten worden, besteld. Ook de rekening voor de elektriciteit
betaald en die zeggen nog steeds dat we voor het einde van het jaar stroom
zullen hebben.
Goed nieuws is dat ze aan de weg gewerkt hebben en dat is
een forse vooruitgang. Er zijn, helaas of gelukkig, geen forse regenbuien meer
gevallen. Dan kunnen we pas zien wat het echt heeft uitgehaald. Inmiddels is de
bouwplaats gesloten, vanwege de komende feestdagen en we gaan er van uit dat we
begin januari weer doorstarten.
De tuin.
Gemotiveerd door de paar kleine buien die we wel nog hadden,
zijn we begonnen aan een fikse opknapbeurt in de tuin. Mede aangedreven door
het bezoek van Jacob, die kwam vragen naar zijn schoolgeld. We hadden dat voor
het eerste jaar toegezegd, maar wat nu? We hebben besloten dat hij er dan maar
voor moet werken en dat deed hij graag. Vakkundig heeft hij 12 overbodige bananenbomen verwijderd,
struiken teruggesnoeid, keurige bedjes gemaakt voor nieuwe groentes en hier en
daar gespit en gekortwiekd. Komende week is het dierenhok aan de beurt. We
moeten extra maatregelen nemen voor de 6 jonge kuikentjes, want anders vallen
die ten prooi aan Castor en Polla.
Het Home.
De rust leek weergekeerd en met name Richard genoot weer van
zijn terugkeer. Nam veel initiatief en zijn leven-terug-op-de-straat heeft hem
behoorlijk gemotiveerd zijn leven weer op de rails te krijgen. Dat gevoel
ontbreekt volledig bij Allan en nadat hij na een nachtelijk verblijf buiten de
deur intrapte en de matron bedreigde haar te vergiftigen, was de maat vol. Ook
de andere jongens voelen zich niet meer veilig. We hebben besloten hem een
‘time-out’ te geven. Hij is niet verwijderd, maar moet wel (tijdelijk) weg. We zien
wel of hij dan terug komt. Het blijft vallen en opstaan, met die jongens.
Bruiloft.
Zaterdag de 14de zijn we naar de trouwpartij van
Bonny geweest, een naaste medewerker van father Picavet. Hij is al jaren
weduwnaar en nu een nieuwe liefde gevonden. Dat straalde er af. De dienst begon
– natuurlijk – anderhalf uur te laat, maar er is genoeg te kijken en we
ontmoetten er veel bekenden. De huwelijkssluiting was een feest! Dezelfde rites
als bij ons (in de katholieke kerk), maar wat maken ze er hier een feest van.
Met grapjes tussen bruid en bruidegom, gejuich en geklap tussen door, een
spontaan dansje op het altaar. We hebben genoten. Ook van het uitstekende
buffet, dat wél op tijd begon en zo waren we voor het donker weer thuis.
Administratie.
De afgelopen dagen weer veel administratieve klussen
afgewerkt, zowel thuis als in de stad. Weer eens enkele berichten op de website
geplaatst, de laatste pagina’s aan het vertalen voor de nieuwe website en de
hele financiële afhandeling van de bouw aan het verwerken. Er was nauwelijks
stroomuitval, maar veel onderbrekingen door bezoekers. Die niet, als bij ons
‘even’ binnen wippen om ‘gedag’te zeggen, maar die kunnen rustig een of twee
uur op de veranda zitten, zonder dat er een woord gewisseld wordt. Ze genieten
van de rust, van een koel glas water, en ze zijn even weg uit hun dagelijkse
zorgen. Violet kwam zelfs 2 uur lopen met haar kind ‘just to say goodbay’, maar
ook omdat ze gehoord dat dat er wellicht baantjes vrij komen in ons nieuwe
Centrum..
Twee behoorlijk lange werkbesprekingen met Fosca, onze
projectmanager en langzaam aan krijgen we weer greep op de zaak. Paul is vooral
in Makenke actief, maar had ook 2 keer een vergadering in de stad en hij ging
met Okello zijn vrouw opzoeken in de gevangenis. Daarover verteld hij wel in de
volgende nieuwsbrief die in de maak is.
Lijsten gemaakt voor de bezoekers en vrijwilligers in 2014
en begin januari komt de eerste. Inmiddels staan er al weer 10 op de rol
(vooral bezoekers) en het jaar moet nog beginnen.
Kerst.
Maar eerst de kerstdagen. Omdat de meeste organisaties die
met jongeren van de straat werken, iets gaan doen in eigen huis, is er dit jaar
geen grootse party. Dus doen wij het ook met onze eigen jongens. Paul
gaat eerste kerstdag met ze zwemmen, daarna chips en kip en ’s avonds een
uitgebreid supper in het eigen huisje.
We gaan met nieuwjaar wel iets grootsers doen: een
KisoBOKa-walk tussen de 3 dorpen in Kimasa. Hopen zo ook wat meer de community
er bij te betrekken.
De kerstdagen hopen we in rust door te brengen. Wellicht
weer eens wat lezen. Dat is er de laatste week bij ingeschoten. Maar wel
genoten – dank aan Willemien en Maarten – van ‘Homeland’ en ‘Borgen’.
Gisteren de kerstlichtjes opgehangen, onze nieuwe kerststal
geplaatst en de Cd met kersttoppers uit de kast gehaald. Terwijl het buiten
30⁰ is, zingt Oleta Adams: ‘Let the snowmen come’.
WE WENSEN JULLIE FIJNE KERSTDAGEN EN EEN GOEDE AFSLUITING
VAN 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten