HANNES2 en gehannes.
Deze week hadden we met
de stroom veel geluk. Weinig uitval en dus veel uren achter de aptop
doorgebracht. Om het werkplan te vertalen in het Engels en het nodige
administratieve werk te doen. Daarbij hoort ook het ‘up-daten’ van de website en
daar zijn inmiddels weer een aantal pagina’s gereed. Die zullen binnenkort wel
geplaatst worden. Dan moeten we nog de foto’s uitzoeken en dan starten met de
Engelse versie.
De weinige stroomuitval,
bood ons ook de kans weer eens wat filmpjes te bekijken. Daphne en Nadia hadden
er wel 20 meegenomen en het is lekker ontspannend. Dat is lezen ook en deze
week ‘De stam van de Holenbeer’ uitgelezen. Een indrukwekkend relaas over de
oermens, maar ik weet niet of ik aan de andere delen nog begin. Het is boeiend,
maar traag. Nu begonnen aan ‘Zoete mond’ van Thomas Rosenboom, een degelijke
Nederlandse roman.
De nodige bezoekjes
afgelegd aan de projecten, waarbij Paul vooral Kimasa veelvuldig bezocht heeft
en ik Soweto. Het gaat allemaal goed en we zien de vooruitgang en de groeiende
betrokkenheid van de mensen. Dat bleek ook uit de vergadering met het bestuur
hier en we hebben de nodige knopen kunnen doorhakken. Het huurcontract voor het
huisje in Makenke is klaar en ook het koopcontract voor de grond. Er ontbreekt
nog een naam van de zoon van de eigenaar, maar dan is ook dat contract
definitief. Dat betekent nog niet dat het van ‘ons’ is want dan moet er
blijkbaar nog een hele procedure gevolgd worden om het land in bezit te krijgen en te mogen
bouwen. Maar we gaan er van uit dat father Kees, die volgende maand komt, toch
de ‘eerste stee’ kan leggen.
Nu het bestuur heeft
ingestemd met het werkplan, zullen we het komende week aan het Bisdom en de
Gemeente aanbieden en dan kunnen we vooruit. We hebben ook de eerste contacten
gelegd om onze werkvergunning te verlengen – niet meer ia het Bisdom – en ook
dat schijnt voorspoedig te verlopen.
We hebben een nieuwe geit
gekocht: Hannes2 en die begint al aardig te wennen en de damesgeiten ook,
dus hoop voor de toekomst.
Deze week, in de nacht
van zaterdag op zondag hevige regen gehad en binnen de kortst mogelijke tijd
zat de poort weer volledig geblokkeerd door de modder. Na de eerste hevige
regen hadden we alles uitgegraven en ook de pijpen schoongeveegd, maar
blijkbaar liggen die te laag. We hebben nu de huisbaas ingeschakeld en vandaag
zijn ze begonnen alles uit te graven en opnieuw op te bouwen. Want in april,
komt er veel, heel veel regen – zeggen ze.
We hebben bezoek gehad
van een delegatie van de HAN Universiteit uit Nijmegen die hier in het najaar
enkele studenten willen plaatsen. Ze waren erg onder de indruk en we wachten nu
af welke studenten voor Jinja kiezen en hoe we ze kunnen inzetten op de
verschillende plekken.
Heel verrassend was de
onverwachte aankondiging dat Maria Martens ons komt opzoeken. Maria kennen we
al zo’n 30 jaar en we hebben haar in Kameroen leren kennen. Ze heeft een actief
aandeel gehad in de ontwikkeling van ‘SAMEN’, het project van de Salesianen dat
jongeren uitzendt all over the world. We hebben altijd contact gehad en zien
elkaar zonder regelmaat. Omdat ze in Kampala moet zijn voor een grote
conferentie (als afgevaardigde van de Eerste Kamer, waar ze deel van uit maakt)
zou ze het leuk vinden ons te bezoeken. Ze heeft haar terugreis een dag
uitgesteld en dan heeft ze precies een dag om met ons op te trekken. Kijken er
erg naar uit!
Ook naar het bezoek van
father Kees, die hier meer dan 30 jaar heeft gewerkt en wiens werk we eigenlijk
aan het ‘af maken’ zijn. Het was Kees zijn droom een rehabilitatiecentrum op te
zetten en we zijn blij dat hij ook de gewijzigde plannen steunt. Hij blijft een
paar weken en dat zal zeker de nodige impuls geven aan onze plannen.
Als die niet gedwarsboomd
worden door mijn rug. De pijn wordt erger maar daar wen je aan. Over de behandeling
is nog niets bekend. Drie keer moeten vragen of ze de mail ontvangen hadden,
drie keer moeten bellen. De scan opgestuurd maar die konden ze niet openen in
Boxmeer. Delen van de CT ingescand en opgestuurd, maar daar konden ze niet veel
van maken. Een hoop gehannes en nog geen stap verder. We hopen dat we toch deze
week een aanwijzing krijgen dat operatie in juni mogelijk is want dan kunnen we
aan het werk met het regelen van vervoer, accommodatie, etc.. We hebben wel de
foto’s en scan inmiddels mee kunnen geven naar Nederland, dus ze kunnen het nu
echt bestuderen?
Ondertussen rust ik maar
veel. Lig vaak de hele morgen op bed en slaap. Pijn kost energie!
onze nieuwe HANNES
HANNES2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten