KIP MET MIEREN
Goed nieuws 1
Bedankt voor de reacties en felicitaties op de 100ste
Blog en waarschijnlijk maken we de volgende 100 wel vol. Eergisteren het
vernieuwde NGO-certificaat in handen gekregen. Voor 3 jaar! Daaraan gekoppeld
hopen we dan ook voor die periode een verblijfsvergunning te krijgen. Het
certificaat was al in november afgegeven. Waarom we er zo lang op hebben moeten
wachten, is een van de vele raadsels van dit land.
Goed nieuws 2
Ging aan het eerdere vooraf: de terugkeer van Paul uit de
kliniek. Na die nacht nog 2 dips te hebben gehad, stond hij de volgende al
buiten te wachten. We zouden met Lies, Frans en Francien naar het Centrum gaan
en ‘als hij zich goed voelde’, ging hij mee. Natuurlijk ging hij mee en de
jongens waren erg blij hem weer te zien. We hebben daarna nog wat dingen in de
stad afgehandeld en we hopen dat we voorlopig even door de muggen met rust
gelaten worden.
Goed nieuws 3
We hebben een nieuwe auto. Hetzelfde merk, een paar jaar
jonger en, naar het lijkt, in een betere conditie. De oude werd echt oud en
vooral de startproblemen, bijna iedere ochtend, waren vreselijk irritant. Nu
moeten we hem nog kwijt zien te raken, maar dit soort busjes zijn erg geliefd
en zeker de manuele uitvoering. De meesten zijn ‘automaten’ (die van ons nu dus
ook). Auto’s in Uganda hebben veel te lijden van de slechte wegen, worden
slecht onderhouden, behalve de wasbeurten en zijn stukken duurder dan in
Nederland. De onderstaande bus is 30 (!) jaar oud en kost dan toch nog zo’n €
5000. Maar we hopen er weer een paar jaar mee vooruit te kunnen en dan is het
een goede investering.
 |
| de nieuwe auto |
 |
| de keuken - meer fotos op de website |
Goed nieuws 4
Het gaat goed met de bouw en het vrijwilligershuisje is
officieel (door Francien) in gebruik genomen.Ofschoon er nog geen stroom is, is
ze er toch ingetrokken, nadat Bakali de keuken keurig betegeld had en eindelijk
de matrassen klaar waren. Die moesten op maat gemaakt worden omdat de bedden
aan de wand (die deels rond) aangebouwd is. Maar Umeme – die voor de
elektriciteit moet zorgen – heeft beloofd dat ze vandaag of maandag de palen
komen zetten. Dat hebben ze al 10 keer eerder beloofd, maar eens moet het toch
gebeuren.
Zou heel fijn zijn, want maandag komt de 2de
vrijwilligster aan en ook die gaat in Makenke wonen. Beide dames helpen Paul
met de jongens, maar we zijn ook gestart met andere activiteiten in de wijk. Zo
zijn er volgende week ‘Miss Makenke Verkiezingen’en de week erop een
voetbaltournooi – ook voor dames. En de scholen beginnen deze week weer, de
crèche gaat weer open en we kunnen in de grote ronde hut de eerste cursussen
starten.
We hebben met de aannemer nieuwe contracten gesloten en over
3 weken moeten de kantoren klaar zijn, de muur moet afgewerkt zijn en de poort
geplaatst. We gaan dan door met de vloeren in de grote hal en de
dakconstructie. Dat kan nog even duren en die tijd hebben we ook nodig om de
dakpannen te laten drogen. Die worden in eigen beheer gemaakt (zonder ze te
bakken) maar dat duurt dus wat langer (iets waar je in dit land wel aan went).
Goed nieuws 5
Het gaat goed met de jongens en ze houden zich goed aan het
programma.Salim, een jongen die we eerder hadden weggestuurd, is weer terug.
Hij is het leven op straat, waar hij weer terecht was gekomen, nu echt zat en
hij kwam echt smeken om terug te mogen. We geloven in zijn goede bedoelingen
(kom je in dit land ook ver mee) en tot nu is hij erg attent.
Paul heeft met Roland zijn dorp bezocht, waar hij weggelopen
is vanwege zijn stiefvader. Die is vaak in de stad, dus moeder vroeg of hij dan
tussen door nog eens op bezoek zou komen. Toch een stapje verder.
Paul is beginnen Richard te betrekken bij het maken van
‘scrab’-art en zijn eerste producten zijn klaar. Morgen is er een soort
‘Farmers-markt’bij Flavours en daar wordt deze art ook aangeboden. Naast de
kaarsen en de kralen van de vrouwen van Soweto. Nu maar hopen op kopers. Van de
verkoop in Kampala hebben we toch mooi de kerst voor de jongens kunnen betalen
en als we nu eens alles zouden verkopen, zouden we zo’n 3 maanden het huisje
kunnen runnen.
De andere jongens maken zich op voor het nieuwe schooljaar.
Waiswa kwam berooid van zijn dorp terug. Hij was naar het dorp gegaan voor de
begrafenis van zijn oma, maar die was inmiddels naar een ander dorp gebracht.
Dus voor Waiswa dubbele reiskosten. Om terug te komen naar Jinja, had hij al
zijn kleren verkocht.
Fred - die tijdelijk
bij Bakali woont en deze week werd getroffen door een heftige malaria – weet
nog niet wat hij gaat doen. De uitslag van zijn examens, komen pas in de loop
van februari en dan kunnen we gaan kijken waar hij zijn opleiding (tot
automonteur) kan voortzetten. Ook voor
John weten we het nog niet, want hij heeft deze klas ( 6de klas
lagere school) nu 2 x gedaan, maar is weer niet ‘over’’. Wellicht toch te veel
gevraagd?
Goed nieuws 6
Ondanks veel internet- en stroomstoringen, deze week mijn
financiële administratie afgewerkt en kunnen opsturen naar de accountant. De
komende week nog de roerende en onroerende zaken (en dat worden er steeds meer)
in kaart brengen en dan is die klus voorlopig geklaard. Maar dan snel aan het
‘fondsen werven’, want van de lopende zaken is nog maar 50% gedekt.
De voorlaatste week was Mirabu op vakantie; haar moeder
opzoeken in het dorp. Alleen moeten koken, maar afgelopen week weer samen met
Mirabu. Soms kan ze dat geheel zelfstandig, maar met nieuwe gerechten, heeft ze
toch graag dat ik er bij blijf. Deze week een nieuw gerecht: een vispastei en
ik had in de supermarkt een blikje garnalen ontdekt. Had ze dus nog nooit
gezien en ze dacht dat het mieren waren!
In bepaalde periodes zijn er opeens heel veel vliegende
mieren. Vooral tegen de avond als de lampen aangaan. Mensen komen dan overal
vandaan met potjes en zakken om die beesten te vangen. Al fladderend rond de
lampen, verliezen ze hun vleugels en ze zijn zo’n 2-3 cm lang en ½ dik. Die
worden dan even in de olie gebakken en dat is een heuse lekkernij (vind ik
ook).
Dat ze dus op die gedachte kwam, is zo gek nog niet. Maar
het idee van vis met mieren.......
 |
| de echte ibis |
Het gaat overigens goed met de konijnen, de geiten en de
kippen en we krijgen steeds vaker bezoek van prachtige, grote ibissen. Tot
Castor en Polla ze in de gaten krijgen. Dan vliegen ze luid schaterend weg.
Echt een knallend ‘ha-ha-ha’.
Ze hebben nu (tijdelijk) gezelschap gekregen.
 |
| de art ibis |
Laatste nieuws
Gisteren geen internet, dus de blog niet kunnen plaatsen.
Vanmorgen het goede nieuws: UMEME is gearriveerd met de electriciteitspalen.
Licht in vooruitzicht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten