EPATAKA IBORO

BEZOEKERS BRENGEN GELUK:REGEN!

Lies en Frans kwamen weer even langs en weer gezellig ervaringen uitgewisseld over het op afstand runnen van een kindertehuis en het proberen op te zetten van nieuwe projecten. Met het stenenproject gaat het goed en de eerste stenen liggen te drogen in de zon en dan moeten ze opgestapeld worden en in een oven gebakken. De jongens zijn nog steeds erg gemotiveerd.

de eerste duizend stenen

Ook ik nog erg gemotiveerd in de acupunctuur, maar het kost wel erg veel tijd. Was donderdagmorgen voor 11.00 uur in het ziekenhuis en om 12.30 aan de beurt. Je verveelt je er overigens niet want er zijn dagelijks honderden patiënten op de binnenplaats en er gebeurt van alles. Maar het kost wel erg veel tijd en ze hebben de behandeling nu verlengd naar een vol uur. Dat betekent dat je de hele morgen kwijt bent. De Chinese ‘professor’ heeft nu vuurstokjes aan de behandeling toegevoegd. Iedere morgen en avond met een heet kooltje langs de pijnlijke plekken op het been wrijven – uitkijken dat het niet verbrandt – en dat zou verlichting van de pijn moeten geven. Nog niet erg onder de indruk van het resultaat, maar je gaat na 6 maanden ook je grenzen wel verleggen.

Vrijdag zijn we in Kimasa gaan kijken naar een huisje dat wellicht onderdak kan bieden aan een nieuwe groep straatjongens. Nu de eerste groep min of meer z’n plek gevonden heeft, gaan we de mogelijkheden onderzoeken voor een tweede groep. Daarover een gesprek gehad met Ibra, de oud-collega van Paul en als alles meezit zouden we per 1 april een nieuwe groep willen opnemen. Het huisje moet afgebouwd worden en daarover zijn we nu in onderhandeling met de eigenaar. Als hij het afbouwt en wij betalen, zouden we 3 jaar geen huur hoeven te betalen. Dat is een aantrekkelijk idee temeer daar enkele vrijwilligers zich bereid hebben verklaard de afbouwkosten te betalen. We verwachten dat de bouw volgende week kan starten, als het me lukt deze week een contract op te stellen.

toekomstig huis voor straatjongens?

Dat hangt van de rug en de stroom af. Op advies van de dokter – en op basis van eigen ervaring – mag ik niet langer dan 1 uur per dag achter de computer. Dat uur is vaak al nodig om mails e.d. te beantwoorden en dus blijft er veel werk liggen. Bovendien is e dan net als ik wil werken, geen stroom. De hele tafel ligt bezaaid met papieren die eigenlijk verwerkt zouden moeten worden en ook het bestuur wacht op jaarplan, begroting en verslagen. Het is even afwegen, maar het komt goed...

Behalve naar het huisje, ook naar de bouwplek gekeken voor het mogelijke nieuwe ‘Kanthuis-KisoBOKa-centrum’. We kunnen er nog een stukje bijkopen en dat zou de mogelijkheden aanzienlijk vergroten. We hebben de eigenaar uitgenodigd met de eigendomspapieren te komen en we zijn op zoek naar een notaris en een architect. We gaan er nog steeds van uit dat we de komende maanden een definitieve opzet voor de'

komende jaren kunnen maken.

plek voor het nieuwe KANThuis?

Vrijdagmiddag naar Entebbe, met Bakali om zaterdag-ochtend vroeg (06.45) Daphne en Nadia op te halen. Die waren er keurig op tijd en we waren snel door de ochtendspits in Kampala heen. Maar op nog geen half uur van Jinja, begaf de auto het na een korte stop. Totaal geen sjoege meer. En terwijl de ramen niet meer dicht konden, kletterde opeens de eerste regen los. Met bakken en in de kortst mogelijke tijd zag je de huisjes langs de weg overspoeld met modder. Voor de bezoekers een leuke, eerste kennismaking met Uganda maar voor ons was het even afzien. Mukadas en Fred zijn ons met de auto van Paul komen ‘reddden’ en het was wonderbaarlijk hoe ze na 3 minuten de diagnose gesteld hadden (‘zekering kapot’) en na 5 minuten met een ijzerdraadje van 3 cm het euvel hadden hersteld!. Maar ondertussen waren we wel 2 uur verder en we kwamen behoorlijk verkleumd in Jinja aan, waar het niet geregend had.

Maar bezoekers brengen geluk, zeggen ze hier en die zelfde avond en nacht barstte regen en onweer in Jinja los en het is onvoorstelbaar hoe na één zo’n bui, de volgende dag het gras weer groen is, diverse bloemen opeens de kop opsteken en allerlei bladeren ontluiken.  

Zondag niet veel bijzonders gedaan. Bericht op de website geplaatst (zie aldaar) en wat administratieve klusjes, terwijl Paul een tocht in en rond Jinja maakte met de nieuw vrijwilligers. Die deden maandag de ‘Citytour’ en dinsdag heb ik met hen Soweto bezocht, terwijl ze vandaag Kimasa bezocht gedaan hebben. Vanaf morgen gaan ze vrijwilligerswerk op de crèche doen en ze hebben er veel zin in!

Door een brief van de huisbaas dat hij per 1 mei de huur wil verhogen, met 30% ( ! de werkelijke inflatie van de Ugandese shilling) zijn we toch weer aan het twijfelen geslagen over onze woonplek. Er schijnt een mooie bouwplaats aan het Victoriameer te zijn, op nog geen 800 meter hier vandaan....

De komende dagen toch maar eens gaan kijken. Wellicht met Jan en Rita, want die komen over 3 dagen aan, ook weer zo heerlijk vroeg.

proost op de toekomst?