KONIJNTJES
 |
| In oud Mombassa |
De week begon rustig en
tijd besteed de mails uit de vakantie te beantwoorden en wat achterstallige
administratie.Nog genoeg energie van onze tijd in Mombassa.
Dinsdag was ‘Independance
Day’ (de 50ste) met veel ceremonie in Kampala, maar in Jinja was er
niet veel loos. Ook niet voor ‘onze’ jongens en die kwamen dus maar deze kant
op. Dat betekende een vette lunch maken voor 6 personen, want onverwacht
verscheen ook Daniel, die de drukte in Kampala was ontvlucht. Een uiterst
gezellige middag gehad.
Die nacht waren Polla en
Castor niet op hun vertrouwde plek en erg opgewonden, maar ik kon in het
nachtelijk duister niet ontdekken wat er aan de hand was. Dat ontdekte we de
volgende morgen: er was een konijn dood. Diep beten in zijn nek en niet
afkomstig van onze honden. Er kenners uit de buurt bijgehaald en waarschijnlijk
is het een ‘wilde kat’ geweest. Die schijnt hier van tijd tot tijd rond te
zwerven. Het dode konijn was de moeder van de 5 jongkies. Die lagen daar dus
hulpeloos in hun nestje. Paul en Bakali voeden ze nu dagelijks 3 keer met een
spuit met melk en ze groeien goed. Tegen de tijd dat de asperges goed zijn.....
Woensdag zijn Salim en
Henry als nieuwe bewoners in het huis in Makenke gekomen. Paul is de hele dag
met ze op sjouw geweest, want er moet van alles gekocht worden. Het is echt
bijna schokkend te zien dat deze jongens, zó van de straat, echt helemaal niets
hebben. Wat ze aan hebben en ook dat is versleten en verscheurd. Dus kleren met
ze uitgezocht. Matrassen gekocht, en lakens, handdoeken, bekers, tandpasta,
tandenborstel, de eerste basisdingen en daar zal de komende tijd nog wel e.e.a.
bijkomen. Maar ze lijken erg gemotiveerd en de organisatie die ze voorgedragen
heeft (SALVE) blijft voorlopig bij hun begeleiding betrokken.
Ik kreeg die dag weer
volop werk met de NGO aanvraag want het Ministerie van Gender weigerde een
‘aanbeveling’ af te geven als ze niet ook alle stukken in 5 voud kregen
aangereikt. En gespecificeerd in welke districten we werken en willen gaan
werken. De hele dag zoet mee geweest en toen wilden de ‘boeven’ ook nog eens
1.000.000 UGS ‘facilitation-cost’, gewoon smeergeld dus. Na enig onderhandelen
werd het 800.000 UGS (ruim 250€) en als je dat zou weigeren, houden ze de
stukken gewoon maanden in hun la! Vooruit dus maar weer en maar weer hopen dat
we een stapje verder komen.
Dezelfde hoop geldt voor
‘Wilde Ganzen’ waarvan we deze week bericht kregen ‘dat de aanvraag nu compleet
is’ en dat ze over 14 dagen een besluit nemen. Duimen en bidden.
Paul had deze week een
vergadering over een conferentie van en over straat kinderen. SALVE gaat die
organiseren en heeft ons als partner uitgenodigd en dat is een belangrijke stap
vooruit. Een van onze doelstellingen is vóór het einde van het jaar als
organisatie voor straat kinderen, erkend te zijn en dit is zeker een
belangrijke bijdrage. Zeker ook omdat ‘onze’ jongens op die conferentie een
goed verhaal kunnen houden over onze manier van werken. Wat ons wl verbaasde
dat er blijkbaar 15 (!) organisaties in Jinja zijn, die zich met straatkinderen
bezig houden en SALVE zegt dat zij er 130 geregistreerd hebben. We hopen dat de
conferentie wat meer inzicht gaat geven in de getallen van andere organisaties
en er wat meer samenhangende en samenwerkende strategieën ontworpen worden.
Deze week een goede
bestuursvergadering gehad, wat toch ook altijd weer het nodige voorwerk kost.
Iedereen is weer bijgepraat over de perikelen en er zijn besluiten genomen over
voortgang en projecten.
En ik heb genoten van de
zon. Lekker met een boek in onze heerlijke tuin. Ook zondag, maar toen was het
weer wat minder. Gelezen de laatste weken?
In Mombassa ‘Segou’ Deel
1 uitgelezen. Een pracht verhaal over de Afrikaanse geschiedenis. Vervolgens
‘Het pantserhart’ van Jo Nesb, een thriller van 600 pagina’s; heerlijke
pageturner aan het strand. Toen ‘Het verslag van Brodeck’ van Phipippe Claudel,
een ‘gruwelijk mooi verhaal’ over gruwelijkheden die mensen uithalen om zich
zlf te redden. Werkelijk genieten. En nu maar weer eens een thriller: ‘Wat
verborgenis’ van Hjorth & Rosenfeldt, een Zweede topper. Spannend en leest
vlot weg. En dan hebben we ook nog tijd gehad om een paar prachtige DVD’s te
zien (met dank aan Maarten en Willemien.
Ja, soms genieten we ook
nog van het goede leven. Misschien wel omdat het allemaal niet zo vlot
gaat.....
Maar vandaag verscheen de
aannemer met de offerte van het Centrum. En kondigen zich 3 bezoekers aan.
Blijven eten en slapen, dus snel de keuken in en met Mirabu een flinke stoofpot
met geit en kool en boontjes uit eigen tuin.
En wellicht deze week de NGO papieren. Kost wel 1.000.000 UGS smeergeld. Doen?!
wauw ziet er mooi uit! Overigens, als je in een omgeving woont met veel groen om je heen, loop je een grote kans dat je last krijgt van boktor. Mocht dit het geval zijn, is dit de oplossing: boktor
BeantwoordenVerwijderen