Historische dag

Dinsdag 1 november 2011

Vandaag ALLERHEILIGEN, dus ook een beetje mijn feestje.

Vandaag de verjaardag van onze beide broers (Hans, oudste broer van Paul en Jos, mijn jongste broer): gefeliciteerd mannen!

Vandaag een historische dag, want we zetten ons verblijf in Uganda vrijwillig voort. Geen contract meer met Nederland, en zonder verplichtingen aan anderen, dan aan ons zelf.

Paul is vanmorgen vertrokken naar zijn nieuwe baan: coordinator sociale activiteiten voor het Rehabilitatie Centrum en daar zal hij dagelijks te vinden zijn. Deze week hopen we de formaliteiten met de besturen af te ronden.

Het is toch een hele uitdaging deze stap te zetten en de afgelopen dagen druk geweest om alles geregeld te krijgen aan verzekeringen, pensioenvoortzetting (wel/ niet doen) en vooral te kijken hoe we een nieuw, eigen netwerk kunnen opzetten.

Het gesprek met de Bisschop was open en hartelijk en hij (het bisdom) wil in ieder geval deel uitmaken van dat netwerk en dat kan op zich wel gemakkelijk zijn. We moeten nu een ‘samenwerkingsovereenkomst’ gaan opstellen. Wat we ook met andere partners willen, zodat het duidelijk is, waarop we elkaar kunnen aanspreken.

We hebben interessante ontmoetingen gehad met dames van ‘Wilde Ganzen’ uit Nederland, die wellicht het Rehabilitatie Centrum willen gaan ondersteunen en met Tim Malcolson, die hier jaren geleden gewerkt heeft en nog erg actief is in het werken met straatkinderen. En met de Zusters van de Creche in Soweto, om ook met hen nieuwe afspraken te maken wie voor wat verantwoordelijk is.

Een goede vergdering gehad met de leden van het KisoBOKa Art Centre en we willen eind deze maand een ART ROUTE organiseren op 4 plaatsen in Jinja. We hopen dat deze week de flyers en affiches van de drukker komen en dan moet er nog heel veel geregeld worden. Maar het lijkt heel leuk te worden.

Met al dat geregel vliegen de dagen voorbij. Heel mijn werkzaam leven, probeeer ik mijn werkjes te plannen met een lijstje ‘things to do today’. In Nederland hebben ze daar mooie  agenda’s voor, hier gebruik ik de achterkanten van mislukte prints. En het ‘today’ is geschrapt. Als de tijd en de omstandigheden het toelaten. En dat is dan weer afhankelijk van of er stroom is, of de internetverbinding het doet, of de auto start (als je in de stad wat wilt regelen). Maar 24 van de 52 actiepunten zijn al weg. De grote klussen schuif je altijd voor je uit, maar het komt nog wel eens goed.

Paul is zaterdag met de jongens naar de Bugagali Falls gelopen, wat een uitstekende ervaring was (zie website) en Jorien en Anne zijn inmiddels ‘uit huis’ en wonen nu bij de jongens in Mpumedde. Weer wat rust in huis, maar het was ook gezellig en leerzaam. Wederzijds hopen we.

Het regent veel en dat is voor ons een zegen (de tuin groeit en bloeit) maar voor veel mensen in de dorpjes is het een ramp. Bijna alle mais is verrot en dat geldt ook voor veel andere gewassen. De moeder van onze Jacob is bij hem op bezoek en dan hoor je de treurige verhalen over het leven op het patteland. Armoe troef. Nu willde ze een handeltje beginnen met kleine, gedroogde vis. Die is hier nog volop te krijgen, maar in haar dorp al weken niet meer op de markt. Dit was haar kans. Ze had 30.000 (€ 8) en of we dat wilden verdubbelen (60.000). Natuurlijk hebben we dat gedaan en we voelden ons helemaal Maxima!